πραίληκτος

ή πραιλῆκτος, ό, Α

επίλεκτος («δεκαδάρχῃ κάστρων Διονυσιάδος εἴλης πέμπτης πραιλήκτων», πάπ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. praelectus, μτχ. παθ. αορ. τού praelego «διαλέγω, εκλέγω»].